De osteopaat bevordert de beweeglijkheid van weefsels om de vloeistofstroom in weefsels te verbeteren en het zelfgenezend vermogen van het lichaam aan te wakkeren.

Er wordt gewerkt aan drie bewegingssystemen die met elkaar verbonden zijn en elkaar voortdurend beïnvloeden:

• het pariëtale systeem (klik:dit is het systeem waarmee we ons voortbewegen en wordt gevormd door botten,spieren,pezen, ligamenten, gewrichten en wervels)
• het viscerale systeem(klik:dit bestaat uit de organen en hun omhullende vliezen, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen. Bewegingsverlies van een orgaan leidt tot slechter functioneren van dit orgaan, en kan het pariëtale systeem beïnvloeden. Een osteopaat zoekt naar verklevingen en spanningen in de ophanging-en/of aanhechtingsstructuren tussen de organen, dewelke hij tracht te ontspannen en beweeglijker te maken met manuele technieken, zodat de doorbloeding verbetert.)
• het craniosacrale systeem (klik: dit systeem bestaat uit de schedel, de wervelkolom met daarin het ruggenmerg en hersenvocht, de hersenvliezen en het centrale zenuwstelsel.